UMP 75x25 [M10x3] GW F200 GOLD DUAL Lina / N42 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej siły, produkty te cechują się następującymi plusami:

• Długowieczność to ich atut – po upływie dekady spadek mocy wynosi jedynie ~1% (wg testów).
• Pozostają niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im czysty i lśniący charakter.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Elastyczność kształtowania – można je produkować w dowolnych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem generatorów, dysków i urządzeń ratujących życie.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez zabezpieczenia mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co ma na to wpływ?

Siła oderwania została określona dla optymalnej konfiguracji, obejmującej:

• na podłożu wykonanej ze stali konstrukcyjnej, optymalnie przewodzącej pole magnetyczne
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• z powierzchnią oczyszczoną i gładką
• przy bezpośrednim styku (brak farby)
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Podczas codziennego użytkowania, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez kilku kluczowych aspektów, wymienionych od kluczowych:

• Szczelina – występowanie jakiejkolwiek warstwy (farba, brud, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co obniża moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Strumień magnetyczny przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Typ metalu – nie każda stal przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają interakcję z magnesem.
• Faktura blachy – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co zwiększa nasycenie pola. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza nośność.