UI 40x12x7 [CA] - uchwyt magnetyczny do identyfikatorów

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Charakteryzują się wyjątkową odpornością na rozmagnesowanie, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Odpowiedni skład sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Można je precyzyjnie obrabiać do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w przemyśle.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego zalecamy osłony lub uchwyty.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Informacja o udźwigu to rezultat pomiaru dla najkorzystniejszych warunków, zakładającej:

• z użyciem płyty ze stali niskowęglowej, która służy jako idealny przewodnik strumienia
• której wymiar poprzeczny to min. 10 mm
• z powierzchnią wolną od rys
• przy całkowitym braku odstępu (bez farby)
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• w standardowej temperaturze otoczenia

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

W rzeczywistych zastosowaniach, rzeczywisty udźwig wynika z wielu zmiennych, wymienionych od najbardziej istotnych:

• Przerwa między magnesem a stalą – każdy milimetr odległości (spowodowany np. lakierem lub nierównością) drastycznie redukuje siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Wektor obciążenia – największą siłę osiągamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Opór przy zsuwaniu magnesu po blasze jest z reguły kilkukrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość stali – zbyt cienka płyta nie zamyka strumienia, przez co część mocy jest tracona w powietrzu.
• Skład chemiczny podłoża – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Większa zawartość węgla obniżają przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Gładkość – idealny styk jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Czynnik termiczny – gorące środowisko zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig określano stosując wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.