MW 21.9x10 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz imponującą mocą, nasze magnesy gwarantują wiele innych atutów::

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Wyróżniają się wyjątkową odpornością na rozmagnesowanie, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im czysty i gładki charakter.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Elastyczność kształtowania – można je produkować w dowolnych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co się na to składa?

Siła trzymania 12.11 kg jest wynikiem testu laboratoryjnego wykonanego w następującej konfiguracji:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, optymalnie przewodzącej strumień magnetyczny
• o grubości wynoszącej minimum 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• w warunkach braku dystansu (metal do metalu)
• dla siły działającej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• przy temperaturze pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Na realną siłę oddziałują konkretne warunki, takie jak (od najważniejszych):

• Szczelina – obecność jakiejkolwiek warstwy (farba, brud, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co redukuje moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość blachy – za chuda stal nie zamyka strumienia, przez co część strumienia jest tracona w powietrzu.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą generować mniejszy udźwig.
• Struktura powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Warunki termiczne – magnesy neodymowe posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. W wyższych temperaturach są słabsze, a w niskich zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.