MW 10x10 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Poza ponadprzeciętną siłą, magnesy typu NdFeB gwarantują szereg innych zalet::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, złoto, Ag) mają nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Można je precyzyjnie obrabiać do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, medycynie oraz systemach IT.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Widoczny w opisie parametr udźwigu odnosi się do wartości maksymalnej, którą zmierzono w środowisku optymalnym, co oznacza test:

• przy zastosowaniu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• której wymiar poprzeczny to min. 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Trzeba mieć na uwadze, że udźwig roboczy będzie inne w zależności od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina – występowanie ciała obcego (farba, brud, szczelina) działa jak izolator, co obniża moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Materiał blachy – stal miękka przyciąga najlepiej. Większa zawartość węgla redukują właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Gładkość – idealny styk jest możliwy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek siły. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano używając blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza nośność.