MPL 40x10x18 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne właściwości, takie jak::

• Długowieczność to ich atut – nawet po dekady spadek mocy wynosi zaledwie ~1% (wg testów).
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na zewnętrzne czynniki.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest refleksyjna i prezentuje się elegancko.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Są niezbędne w innowacjach, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Ze względu na twardość, nie zaleca się gwintowania magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Maksymalna moc trzymania magnesu – od czego zależy?

Siła trzymania 28.43 kg jest wynikiem testu laboratoryjnego zrealizowanego w następującej konfiguracji:

• z użyciem podłoża ze stali o wysokiej przenikalności, działającej jako zwora magnetyczna
• posiadającej grubość minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• bez najmniejszej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• przy osiowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Trzeba mieć na uwadze, że siła w aplikacji będzie inne zależnie od następujących czynników, w kolejności ważności:

• Dystans (między magnesem a metalem), bowiem nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) powoduje redukcję udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kąt odrywania – pamiętaj, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – nie każda stal przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe osłabiają efekt przyciągania.
• Gładkość – idealny styk uzyskamy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą redukuje udźwig.