MPL 10x4x1.5 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Poza ich wyjątkową mocą, neodymowe magnesy cechują się dodatkowymi korzyściami:

• Nie tracą mocy, nawet po mniej więcej dziesięciu lat – zmniejszenie mocy wynosi tylko ~1% (teoretycznie),
• Magnesy neodymowe odznaczają się znakomitą odpornością na utratę właściwości magnetycznych przez zewnętrzne pola,
• Magnes z błyszczącą powierzchnią złotą ma efektowny wygląd,
• Neodymowe magnesy osiągają maksymalną indukcję magnetyczną na niewielkiej powierzchni, co zwiększa koncentrację siły,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się bardzo wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i są w stanie działać (zależnie od kształtu) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Dzięki elastyczności w budowaniu oraz zdolności dostosowania do złożonych aplikacji,
• Wszechstronna obecność w nowoczesnych dziedzinach przemysłu – są powszechnie wykorzystywane w napędach komputerowych, modułach napędowych, aparaturze medycznej, i maszynach przemysłowych.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują dużą moc w niewielkich wymiarach, co umożliwia ich użycie w kompaktowych konstrukcjach

Wady magnesów neodymowych: propozycje zastosowań

• Z powodu ich kruchości mogą się łamać przy mocnych wstrząsach. Rekomendujemy używanie stalowych obudów do ich ochrony, co jednocześnie zwiększa ich odporność.,
• Gdy są narażone na wysoką temperaturę, magnesy neodymowe doznają spadku siły. Często, gdy temperatura przekroczy 80°C, ich wytrzymałość maleje (zależy to od wielkości oraz kształtu magnesu). Dla tych, którzy potrzebują magnesów do pracy w ekstremalnych warunkach, oferujemy wersje [AH] wytrzymujące do 230°C,
• Magnesy narażone na wilgotne środowisko mogą rdzewieć. Dlatego w trakcie użytkowania na zewnątrz, zalecamy stosowanie magnesów wodoodpornych wykonanych z gumy, tworzywa sztucznego lub innego materiału chroniącego przed wilgocią,
• Ograniczona zdolność zrealizowania gwintów w magnesie oraz bardziej skomplikowanych kształtów - preferowana pokrywa - mocowanie magnesu.
• Ryzyko dla zdrowia związane z mikroskopijnymi częściami magnesów są ryzykowne, jeśli zostaną połknięte, co staje się kluczowe w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Ponadto, niewielkie części tych urządzeń są w stanie utrudnić diagnozę medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wyższy koszt zakupu to istotny czynnik do rozważenia w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co ma na to wpływ?

Podana siła przyciągania magnesu oznacza maksymalną siłę, ustalona w najlepszych okolicznościach, a mianowicie:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, pełniącej rolę zamknięcie obwodu magnetycznego
• o grubości minimum 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy braku przerwy
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Co wpływa na udźwig w praktyce

Udźwig magnesu jest determinowany w praktyce od kluczowych elementów, od kluczowych do mniej ważnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano używając wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą obniża nośność.