MP 5x2.7/1.2x5 C / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej mocy, produkty te cechują się następującymi plusami:

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat utrata mocy wynosi zaledwie ~1% (teoretycznie).
• Są niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Łączą moc z estetyką – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest refleksyjna i wygląda estetycznie.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co przekłada się na skuteczność.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz systemach IT.
• Moc w skali mikro – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego zalecamy osłony lub montaż w stali.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Wybierz wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się gwintowania magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co ma na to wpływ?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji odnosi się do siły granicznej, którą uzyskano w środowisku optymalnym, a mianowicie:

• przy użyciu zwory ze stali niskowęglowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• przy bezpośrednim styku (brak zanieczyszczeń)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w warunkach ok. 20°C

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

W praktyce, realna moc wynika z wielu zmiennych, które przedstawiamy od najważniejszych:

• Szczelina – występowanie jakiejkolwiek warstwy (rdza, taśma, powietrze) działa jak izolator, co redukuje udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą przyciągać słabiej.
• Gładkość podłoża – im gładsza i bardziej polerowana blacha, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura zmniejsza siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig mierzono z wykorzystaniem wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą redukuje nośność.