MP 5x2.7/1.2x5 C / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe cechy, takie jak::

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują potężną odporność na zewnętrzne czynniki.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im profesjonalny i gładki charakter.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Szerokie możliwości w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem generatorów, dysków i sprzętu medycznego.
• Moc w skali mikro – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co się na to składa?

Moc magnesu została określona dla najkorzystniejszych warunków, obejmującej:

• z użyciem blachy ze miękkiej stali, działającej jako idealny przewodnik strumienia
• której grubość to min. 10 mm
• z powierzchnią idealnie równą
• przy całkowitym braku odstępu (bez zanieczyszczeń)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w warunkach ok. 20°C

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

W praktyce, rzeczywisty udźwig wynika z kilku kluczowych aspektów, wymienionych od kluczowych:

• Dystans (między magnesem a metalem), gdyż nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy zanieczyszczeń).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość stali – zbyt cienka blacha powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część mocy jest tracona na drugą stronę.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe redukują właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia siłę. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Temperatura – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem siły. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Siłę trzymania mierzy się na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.