MW 18x1.5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz potężnej mocy, elementy magnetyczne oferują następujące zalety:

• Praktycznie nie tracą mocy, ponieważ nawet po 10 latach obniżenie wydajności wynosi tylko ~1% (w warunkach laboratoryjnych),
• Zachowują swoje właściwości magnetyczne nawet przy bliskim źródle zakłóceń,
• Poprzez wykorzystanie połyskliwej powłoki z złota, element prezentuje nowoczesny wygląd,
• Dzięki strukturze magnetycznej, magnesy wyróżniają się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich kształtu) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Z uwagi na zdolność szczegółowego kształtowania oraz adaptacji do klientowskich rozwiązań, komponenty magnetyczne mogą być modelowane w dopasowanych form i wymiarów, co czyni je bardziej uniwersalnymi,
• Uniwersalne wykorzystanie w technologiach przyszłości – są powszechnie wykorzystywane w napędach komputerowych, modułach napędowych, sprzęcie medycznym, i wielozadaniowych systemach produkcyjnych.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach oferują potężne pole magnetyczne, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady magnesów neo-dymowych:

• Mają tendencję do pęknięć pod wpływem dużych uderzeń. Zalecamy używanie stalowych etui do ich zabezpieczania. Dzięki temu nie tylko są zabezpieczone przed uszkodzeniami, ale także ich trwałość jest poprawiana,
• Ostrzegamy, że magnesy neodymowe mogą tracić swoją wytrzymałość w wysokich temperaturach. Aby temu zapobiec, rekomendujemy nasze specjalistyczne magnesy [AH], które działają efektywnie nawet przy 230°C,
• Magnesy, będąc wystawione na działanie wilgoci, mają tendencję do utleniania. Należy w tym przypadku używać wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Zalecamy osłonę - uchwyt magnetyczny, ze względu na trudności w produkcji gwintów wewnątrz magnesu oraz skomplikowanych form.
• Możliwe niebezpieczeństwo wynikające z małych fragmentów magnesów mogą być niebezpieczne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co jest szczególnie ważne w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, niewielkie części tych magnesów potrafią być problematyczne w diagnostyce medycznej w razie połknięcia.
• Ze względu na kosztowne surowce, ich cena przekracza standardowe wartości,

Maksymalna moc trzymania magnesu – od czego zależy?

Widoczny w opisie parametr udźwigu dotyczy wartości maksymalnej, zarejestrowanej w warunkach laboratoryjnych, co oznacza test:

• przy użyciu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• o grubości przynajmniej 10 mm
• o szlifowanej powierzchni styku
• bez najmniejszej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• przy temperaturze pokojowej

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Trzeba mieć na uwadze, że siła w aplikacji może być niższe zależnie od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a blachą), bowiem nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) skutkuje redukcję udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość stali – za chuda stal powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część strumienia ucieka w powietrzu.
• Skład chemiczny podłoża – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Większa zawartość węgla obniżają przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Struktura powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym lepsze przyleganie i silniejsze trzymanie. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą obniża udźwig.