MP 40x10.4/5.5x5 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej mocy, produkty te cechują się następującymi plusami:

• Cechują się stabilnością – przez okres blisko 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej mocy (pomiary wskazują na taką wartość).
• Wyróżniają się niezwykłą odpornością na demagnetyzację, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Są przystosowane do pracy w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Są niezbędne w innowacjach, zasilając układy napędowe, urządzenia medyczne czy elektronikę użytkową.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy jest kluczowa.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Siła trzymania 2.27 kg jest wynikiem testu laboratoryjnego zrealizowanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• z zastosowaniem płyty ze stali o wysokiej przenikalności, która służy jako element zamykający obwód
• o przekroju przynajmniej 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni styku
• w warunkach braku dystansu (metal do metalu)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Trzeba mieć na uwadze, że trzymanie magnesu może być niższe w zależności od poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Dystans – występowanie jakiejkolwiek warstwy (rdza, brud, szczelina) działa jak izolator, co obniża moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Typ metalu – różne stopy reaguje tak samo. Wysoka zawartość węgla pogarszają efekt przyciągania.
• Faktura blachy – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co zwiększa siłę. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.