MW 40x8 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne właściwości, w tym::

• Cechują się stabilnością – przez okres blisko 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej mocy (pomiary wskazują na taką wartość).
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im profesjonalny i lśniący charakter.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Wszechstronność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz systemach IT.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co się na to składa?

Deklarowana siła magnesu reprezentuje wartości maksymalnej, którą uzyskano w środowisku optymalnym, a mianowicie:

• z zastosowaniem podłoża ze stali o wysokiej przenikalności, która służy jako zwora magnetyczna
• o przekroju przynajmniej 10 mm
• z płaszczyzną idealnie równą
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Na efektywny udźwig mają wpływ parametry środowiska pracy, takie jak (od najważniejszych):

• Dystans (między magnesem a blachą), gdyż nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) skutkuje zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kierunek siły – należy wiedzieć, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość blachy – za chuda stal powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część strumienia marnuje się w powietrzu.
• Skład materiału – nie każda stal reaguje tak samo. Dodatki stopowe osłabiają efekt przyciągania.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem indukcji. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą redukuje nośność.