MW 40x8 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej siły, produkty te cechują się następującymi zaletami:

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Wyróżniają się wyjątkową odpornością na rozmagnesowanie, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, Au, Ag) zyskują estetyczny, błyszczący wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Możliwość uzyskania skomplikowanych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz systemach IT.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być barierą.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co się na to składa?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji dotyczy maksymalnych osiągów, którą uzyskano w idealnych warunkach testowych, co oznacza test:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, optymalnie przewodzącej pole magnetyczne
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• charakteryzującej się gładkością
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

W rzeczywistych zastosowaniach, rzeczywisty udźwig wynika z wielu zmiennych, uszeregowanych od najważniejszych:

• Odstęp (między magnesem a blachą), gdyż nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) skutkuje redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kierunek siły – należy wiedzieć, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Typ metalu – różne stopy przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają efekt przyciągania.
• Faktura blachy – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co zwiększa nasycenie pola. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano stosując blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Ponadto, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą obniża nośność.