MW 38x12 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne kluczowe cechy, takie jak::

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej mocy (pomiary wskazują na taką wartość).
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im elegancki i lśniący charakter.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w rozmaitych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem silników, pamięci masowych i urządzeń ratujących życie.
• Potęga w małej formie – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co się na to składa?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji odnosi się do wartości maksymalnej, którą zmierzono w idealnych warunkach testowych, a mianowicie:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej, działającej jako zwora magnetyczna
• o grubości wynoszącej minimum 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni styku
• bez żadnej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły działającej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w neutralnych warunkach termicznych

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Podczas codziennego użytkowania, faktyczna siła trzymania jest determinowana przez szeregu czynników, wymienionych od najważniejszych:

• Dystans – obecność jakiejkolwiek warstwy (farba, brud, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co obniża udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kąt odrywania – pamiętaj, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – nie każda stal przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe osłabiają efekt przyciągania.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Ciepło – magnesy neodymowe posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. W wyższych temperaturach tracą moc, a w niskich zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania mierzy się na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą obniża udźwig.