MW 10x15 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz nieprzeciętnej wydajności magnetycznej, magnesy neodymowe oferują następujące zalety:

• Nie tracą magnetyzmu, nawet przez około 10 lat – redukcja udźwigu wynosi tylko ~1% (teoretycznie),
• Utrzymują swoje właściwości magnetyczne nawet przy obecności innych magnesów,
• Zastosowanie wyrafinowanej powłoki z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element jest bardziej atrakcyjny wizualnie,
• Powierzchnia magnesów neodymowych generuje intensywne pole magnetyczne – to cecha wyróżniająca,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich formy) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Dzięki cecha precyzyjnego formowania oraz adaptacji do specjalistycznych projektów, komponenty magnetyczne mogą być modelowane w dopasowanych struktur i formatów, co zwiększa ich wszechstronność zastosowań,
• Kluczowa rola w nowoczesnych technologiach – pełnią rolę w napędach HDD, silnikach elektrycznych, systemach diagnostycznych, oraz innych zaawansowanych urządzeniach.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach zapewniają skuteczne działanie, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady magnesów neodymowych: słabe strony i propozycje wykorzystania

• Ulegają uszkodzeniom na silne uderzenia. Aby unikać pęknięć, warto zabezpieczyć magnesy w etui zabezpieczającym. Takie zabezpieczenie nie tylko chroni magnes, ale także zwiększa jego odporność na uszkodzenia,
• Magnesy neodymowe są stosunkowo mało odporne na wysokie temperatury. Jeśli planujesz użytkowanie ich w warunkach przekraczających 80°C, rekomendujemy wybór naszych specjalnych magnesów [AH] zdolnych do pracy nawet w 230°C,
• Z uwagi na podatność magnesów na korozję w wilgotnym środowisku, radzimy stosowanie magnesów wodoodpornych wykonanych z gumy, tworzywa sztucznego lub innego materiału niepodatnego na wilgoć, w przypadku stosowania na zewnątrz,
• Ze względu na ograniczenia w produkcji gwintów i skomplikowanych form w magnesach, zalecamy zastosowanie obudowy - uchwytu magnetycznego.
• Potencjalne zagrożenie związane z mikroskopijnymi częściami magnesów są ryzykowne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co jest szczególnie ważne w aspekcie ochrony najmłodszych. Warto też zauważyć, że drobne składniki tych urządzeń mogą utrudnić diagnozę medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Przy dużych zamówieniach koszt magnesów neodymowych może stanowić barierę,

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co ma na to wpływ?

Podana siła przyciągania magnesu stanowi maksymalną siłę, wyliczona w warunkach optymalnych, a mianowicie:

• z zastosowaniem blachy ze stali niskowęglowej pełniącej rolę zwora magnetyczna
• z grubością co najmniej 10 mm
• o gładkiej powierzchni
• przy zerowej szczelinie
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

W praktyce nośność magnesu podlega wpływowi przez następujące aspekty, według malejącego znaczenia:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano używając blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza nośność.