MW 25x5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz znacznej wytrzymałości, magnesy z neodymu charakteryzują się następujące zalety:

• Praktycznie nie tracą mocy, ponieważ nawet po 10 latach obniżenie wydajności wynosi tylko ~1% (w warunkach laboratoryjnych),
• Dysponują znakomitą odpornością na utracenie pola magnetycznego w wyniku zewnętrznych źródeł magnetyzmu,
• Zastosowanie lśniącej powłoki z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element jest bardziej atrakcyjny wizualnie,
• Są znane z wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co czyni je skuteczniejszymi,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe są zdolne pracować (w zależności od kształtu) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Dzięki elastyczności w formowaniu oraz zdolnościom technologicznym dostosowania do indywidualnych projektów,
• Kluczowa rola w nowoczesnych technologiach – znajdują zastosowanie w modułach dyskowych, silnikach elektrycznych, aparaturze medycznej, i nowoczesnych systemach.
• Dzięki swojej gęstości mocy, małe magnesy oferują dużą siłę działania, przy minimalnym rozmiarze,

Problemowe aspekty magnesów neodymowych i propozycje ich zastosowania:

• Są wrażliwe na silne uderzenia. Aby unikać pęknięć, warto zabezpieczyć magnesy w etui zabezpieczającym. Takie zabezpieczenie nie tylko chroni magnes, ale także zwiększa jego odporność na uszkodzenia,
• Pod wpływem wysokich temperatur, właściwości magnesów neodymowych mogą ulec zmianie. Szczególnie przy 80°C, ich moc może być znacząco zredukowana (kształt, a także rozmiar mają tu duże znaczenie). Dlatego przedstawiamy specjalne magnesy [AH], które są wytrzymałe na temperatury do 230°C,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Jeśli planujesz używać ich na zewnątrz, warto rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które uniemożliwiają rdzewienie,
• Ze względu na ograniczenia w realizacji gwintów i złożonych form w magnesach, zalecamy zastosowanie obudowy - mocowania magnetycznego.
• Potencjalne zagrożenie wynikające z małych fragmentów magnesów są ryzykowne, jeśli zostaną połknięte, co jest szczególnie ważne w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Ponadto, małe elementy tych produktów są w stanie utrudnić diagnozę medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Przy masowej produkcji koszt magnesów neodymowych jest nieopłacalny ekonomicznie,

Maksymalny udźwig magnesu – co się na to składa?

Podana nośność magnesu stanowi najwyższą nośność, określona w najlepszych okolicznościach, a mianowicie:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, pełniącej rolę zamknięcie obwodu magnetycznego
• o grubości minimum 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Udźwig magnesu zależy w praktyce od kluczowych elementów, według ich znaczenia:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.