MW 22x10 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Pozostają niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Dzięki powłoce (nikiel, Au, Ag) mają estetyczny, metaliczny wygląd.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje ogromną siłę.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po zaawansowaną diagnostykę.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Wyższa cena w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co ma na to wpływ?

Moc magnesu została wyznaczona dla warunków idealnego styku, uwzględniającej:

• na płycie wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni kontaktu
• przy całkowitym braku odstępu (bez zanieczyszczeń)
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• przy temperaturze pokojowej

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Na realną siłę wpływają parametry środowiska pracy, głównie (od priorytetowych):

• Dystans (pomiędzy magnesem a blachą), bowiem nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Wektor obciążenia – największą siłę uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest standardowo wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – za chuda stal nie zamyka strumienia, przez co część mocy marnuje się w powietrzu.
• Skład materiału – różne stopy reaguje tak samo. Dodatki stopowe pogarszają efekt przyciągania.
• Faktura blachy – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura zmniejsza pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Pomiar udźwigu realizowano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą redukuje nośność.