MW 20x18 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej siły, magnesy te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Łączą moc z estetyką – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest refleksyjna i prezentuje się elegancko.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Znajdują powszechne zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji dotyczy maksymalnych osiągów, którą uzyskano w idealnych warunkach testowych, a mianowicie:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, optymalnie przewodzącej pole magnetyczne
• której wymiar poprzeczny wynosi ok. 10 mm
• z płaszczyzną oczyszczoną i gładką
• przy zerowej szczelinie (bez powłok)
• przy prostopadłym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Na realną siłę mają wpływ konkretne warunki, m.in. (od priorytetowych):

• Dystans (między magnesem a blachą), bowiem nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) powoduje redukcję udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy brudu).
• Wektor obciążenia – największą siłę osiągamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Skład materiału – różne stopy reaguje tak samo. Dodatki stopowe osłabiają efekt przyciągania.
• Jakość powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem indukcji. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą obniża nośność.