MW 18.9x10 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne kluczowe cechy, takie jak::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, złoto, srebro) mają nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje ogromną siłę.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w konstrukcjach.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, najlepszą opcją są magnesy w gumowej otulinie.
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co się na to składa?

Siła trzymania 10.45 kg jest wartością teoretyczną maksymalną przeprowadzonego w następującej konfiguracji:

• przy zastosowaniu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• której wymiar poprzeczny wynosi ok. 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• w warunkach braku dystansu (metal do metalu)
• przy osiowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Na realną siłę mają wpływ parametry środowiska pracy, m.in. (od priorytetowych):

• Szczelina – występowanie ciała obcego (rdza, brud, szczelina) działa jak izolator, co redukuje udźwig gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kąt przyłożenia siły – maksymalny parametr mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po blasze jest z reguły kilkukrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Typ metalu – nie każda stal reaguje tak samo. Dodatki stopowe osłabiają efekt przyciągania.
• Gładkość podłoża – im równiejsza blacha, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Chropowatość działają jak mikroszczeliny.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą obniża udźwig.