MW 10x1.5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej siły, produkty te cechują się następującymi zaletami:

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im elegancki i lśniący charakter.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie z dużą mocą.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Elastyczność kształtowania – można je produkować w dowolnych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po zaawansowaną diagnostykę.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się gwintowania magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji odnosi się do siły granicznej, którą zmierzono w warunkach laboratoryjnych, czyli:

• z zastosowaniem płyty ze stali niskowęglowej, która służy jako element zamykający obwód
• posiadającej grubość co najmniej 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• z płaszczyzną oczyszczoną i gładką
• bez najmniejszej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• przy prostopadłym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Należy pamiętać, że trzymanie magnesu może być niższe zależnie od poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Szczelina między magnesem a stalą – każdy milimetr odległości (spowodowany np. okleiną lub nierównością) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek działania siły – największą siłę mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po blasze jest standardowo kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale hartowane mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig mierzono używając blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.