MW 10x1.5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz potężnej wytrzymałości, elementy magnetyczne wyróżniają się następujące zalety:

• Praktycznie nie tracą mocy, ponieważ nawet po dziesięciu latach strata wydajności wynosi tylko ~1% (wg literatury),
• Słyną z odporności na rozmagnesowanie wywołane zewnętrznym polem magnetycznym,
• Magnes z metaliczną powierzchnią niklową jest atrakcyjniejszy,
• Dzięki swoim właściwościom, magnesy dysponują wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się bardzo wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i mogą pracować (zależnie od kształtu) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Z uwagi na cecha elastycznego nadania kształtu oraz dostosowania do specjalistycznych rozwiązań, komponenty magnetyczne mogą być produkowane w uniwersalnych struktur i formatów, co zwiększa ich wszechstronność zastosowań,
• Istotne miejsce w przemyśle elektronicznym – znajdują zastosowanie w napędach HDD, elementach napędu, systemach diagnostycznych, oraz skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach zapewniają skuteczne działanie, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady magnesów neo-dymowych:

• Ulegają na silne uderzenia, co może prowadzić do pęknięcia. Radzimy zabezpieczanie magnesów za pomocą uchwytu metalowego, które ochronią je przed uszkodzeniami oraz zwiększają ich wytrzymałość,
• Neodymowe magnesy rozmagnesowują się kiedy są wystawione na wysokie temperatury. Po osiągnięciu temperatury 80°C, wiele z nich doświadcza stałego osłabienia mocy (czynnikiem jest kształt i wymiary magnesu). Posiadamy w ofercie magnesy specjalnie przystosowane do pracy w temperaturach nawet do 230°C oznaczone [AH], które są bardzo odporne na działanie ciepła,
• Magnesy, wystawione na wilgoć, po prostu rdzewieją. Należy w tym przypadku używać wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Sugerujemy obudowę - uchwyt magnetyczny, ze względu na trudności w tworzeniu nakrętek wewnątrz magnesu oraz złożonych kształtów.
• Potencjalne zagrożenie dla zdrowia – drobne odłamki magnesów mogą być niebezpieczne, w przypadku ich połknięcia, co staje się kluczowe w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, niewielkie części tych produktów potrafią być problematyczne w diagnostyce medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Przy masowej produkcji koszt magnesów neodymowych jest wyzwaniem,

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – od czego zależy?

Podany udźwig magnesu odpowiada udźwig maksymalny, wyliczony w idealnych warunkach, czyli:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej pełniącej rolę zwora magnetyczna
• z grubością co najmniej 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w normalnych warunkach termicznych

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Praktyczny udźwig jest determinowany od elementów, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania mierzy się na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.