MW 15x1 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ich znaczną skutecznością magnetyczną, neodymowe magnesy mają także korzyściami:

• Nie tracą magnetyzmu, nawet przez około 10 lat – spadek siły wynosi tylko ~1% (wg testów),
• Wykazują dużą odporność na rozmagnesowanie wywołane obecnością innych pól magnetycznych,
• Dzięki metalicznemu wykończeniu, obróbka niklowana, o wykończeniu złotym, lub srebrzona nadaje elegancki wygląd,
• Indukcja magnetyczna na górnej stronie magnesu jest maksymalna,
• Dzięki odporności na wysoką temperaturę, mogą działać (w zależności od kształtu) nawet w temperaturach do 230°C i powyżej...
• Z uwagi na zdolność precyzyjnego formowania oraz dostosowania do specjalistycznych wymagań, magnesy neodymowe mogą być tworzone w bogatej palecie form i wymiarów, co zwiększa ich wszechstronność zastosowań,
• Wszechstronna obecność w przemyśle elektronicznym – mają zastosowanie w modułach dyskowych, silnikach elektrycznych, precyzyjnych narzędziach medycznych, jak również skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Dzięki skoncentrowanej sile, małe magnesy oferują dużą siłę działania, w formacie miniaturowym,

Wady magnesów neo-dymowych:

• Są wrażliwe na silne uderzenia. Aby unikać pęknięć, warto ochronić magnesy za pomocą stalowego uchwytu. Takie zabezpieczenie nie tylko osłania magnes, ale także zwiększa jego odporność na uszkodzenia,
• Neodymowe magnesy zmniejszają swoją wytrzymałość pod wpływem podgrzewania. W momencie kiedy przekroczy się 80°C, wiele z nich zaczyna tracić swoją siłę. Dlatego też polecamy nasze specjalne magnesy z oznaczeniem [AH], które zachowują stabilność nawet w temperaturach do 230°C,
• Magnesy, wystawione na działanie wilgoci, po prostu rdzewieją. Należy w tym przypadku używać wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Zalecamy pokrywę - mechanizm magnetyczny, ze względu na trudności w realizacji nakrętek wewnątrz magnesu oraz bardziej skomplikowanych kształtów.
• Ryzyko dla zdrowia wynikające z małych fragmentów magnesów stanowią zagrożenie, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co staje się kluczowe w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Ponadto, niewielkie części tych magnesów mogą być problematyczne w diagnostyce medycznej w razie połknięcia.
• Ze względu na kosztowne surowce, ich cena jest relatywnie wysoka,

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Podana siła przyciągania magnesu odpowiada maksymalną siłę, zmierzona w najlepszych okolicznościach, czyli:

• z wykorzystaniem blachy ze stali niskowęglowej pełniącej rolę zwora magnetyczna
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy zerowej szczelinie
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Praktyczny udźwig jest zależny od czynników, według priorytetu:

• Szczelina między magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.