MW 12x3 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, w tym::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem silników, pamięci masowych i urządzeń ratujących życie.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, najlepszą opcją są magnesy w gumowej otulinie.
• Ze względu na twardość, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co ma na to wpływ?

Parametr siły jest wynikiem testu laboratoryjnego wykonanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• z zastosowaniem blachy ze miękkiej stali, która służy jako element zamykający obwód
• której grubość to min. 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• bez żadnej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• w neutralnych warunkach termicznych

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Na efektywny udźwig oddziałują parametry środowiska pracy, takie jak (od priorytetowych):

• Szczelina między powierzchniami – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. okleiną lub nierównością) znacząco osłabia siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Wektor obciążenia – największą siłę mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest z reguły wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – za chuda blacha powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część strumienia jest tracona w powietrzu.
• Materiał blachy – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Domieszki stopowe zmniejszają właściwości magnetyczne i udźwig.
• Gładkość podłoża – im równiejsza powierzchnia, tym lepsze przyleganie i silniejsze trzymanie. Chropowatość działają jak mikroszczeliny.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura zmniejsza siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig wyznaczano stosując blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą redukuje nośność.