MW 12x1 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ogromną energią, nasze magnesy wnoszą dodatkowe korzyści::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Dzięki powłoce (nikiel, złoto, srebro) mają estetyczny, metaliczny wygląd.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Można je precyzyjnie obrabiać do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem silników, dysków i urządzeń ratujących życie.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Kruchość to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego warto stosować obudowy lub uchwyty.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – od czego zależy?

Widoczny w opisie parametr udźwigu reprezentuje siły granicznej, zarejestrowanej w środowisku optymalnym, a mianowicie:

• przy użyciu blachy ze stali niskowęglowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• posiadającej grubość co najmniej 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• przy całkowitym braku odstępu (brak zanieczyszczeń)
• dla siły działającej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Na skuteczność trzymania mają wpływ konkretne warunki, takie jak (od priorytetowych):

• Dystans (między magnesem a metalem), gdyż nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy brudu).
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest zazwyczaj wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka przyciąga najlepiej. Większa zawartość węgla zmniejszają właściwości magnetyczne i udźwig.
• Struktura powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym lepsze przyleganie i silniejsze trzymanie. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig wyznaczano używając wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.