MPL 60x20x10 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ogromną siłą, magnesy typu NdFeB wnoszą dodatkowe korzyści::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to znikome ~1%.
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Łączą moc z estetyką – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Odpowiedni skład sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Szerokie możliwości w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem silników, pamięci masowych i urządzeń ratujących życie.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Delikatność mechaniczna to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy zderzeniu, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – od czego zależy?

Informacja o udźwigu została określona dla warunków idealnego styku, uwzględniającej:

• przy zastosowaniu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• o przekroju przynajmniej 10 mm
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• bez żadnej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• przy prostopadłym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w warunkach ok. 20°C

Co wpływa na udźwig w praktyce

W praktyce, faktyczna siła trzymania wynika z wielu zmiennych, które przedstawiamy od kluczowych:

• Odstęp (między magnesem a blachą), ponieważ nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) powoduje drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy brudu).
• Kierunek działania siły – maksymalny parametr mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest zazwyczaj wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – za chuda stal powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część mocy jest tracona na drugą stronę.
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Struktura powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Czynnik termiczny – gorące środowisko zmniejsza pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu realizowano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.