MPL 50x50x25 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz ogromnej energii pola, magnesy z neodymu mają następujące zalety:

• Nie tracą siły, nawet w ciągu blisko dziesięciu lat – spadek mocy wynosi tylko ~1% (na podstawie pomiarów),
• Magnesy neodymowe wykazują się skuteczną odpornością na rozmagnesowanie przez zewnętrzne pole magnetyczne,
• Dzięki eleganckiemu wykończeniu, osłona z niklu, pokryta złotem, lub z połyskiem srebra nadaje wizualnie atrakcyjny wygląd,
• Indukcja magnetyczna na powierzchni magnesu pozostaje silna,
• Dzięki (adekwatnej) kombinacji składników, mogą osiągać wysoką wytrzymałość termiczną, pozwalając na funkcjonowanie w temperaturach sięgających do 230°C i powyżej...
• Możliwość wielowymiarowego wykrawania i zoptymalizowania do specyficznych warunków,
• Wszechstronna obecność w nowoczesnych dziedzinach przemysłu – są powszechnie wykorzystywane w dyskach twardych, elektrycznych układach napędowych, aparaturze medycznej, a także nowoczesnych systemach.
• Dzięki skoncentrowanej sile, małe magnesy oferują dużą siłę działania, zajmując minimum miejsca,

Wady neodymowych magnesów:

• Ulegają na zbyt mocne uderzenia, co sprawia, że łamią się. Aby zapobiec uszkodzeniom, rekomendujemy przechowywanie ich w uchwycie metalowym. Stalowa obudowa chroni magnes przed mocnymi uderzeniami, a także podnosi jego trwałość,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich wytrzymałość maleje (zależy to głównie od ich kształtu oraz wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Aby używać magnesy na zewnątrz, należy rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które zapobiegną rdzewieniu,
• Sugerujemy pokrywę - uchwyt magnetyczny, ze względu na trudności w produkcji gwintów wewnątrz magnesu oraz bardziej skomplikowanych kształtów.
• Możliwe niebezpieczeństwo dla zdrowia – drobne odłamki magnesów mogą być niebezpieczne, w przypadku ich połknięcia, co staje się kluczowe w aspekcie ochrony najmłodszych. Dodatkowo, drobne składniki tych magnesów potrafią być problematyczne w diagnostyce medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe mają wyższą cenę niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co utrudnia zastosowanie przy dużych ilościach

Maksymalny udźwig magnesu – co się na to składa?

Podana siła przyciągania magnesu oznacza maksymalną siłę, określona w warunkach optymalnych, czyli:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, pełniącej rolę zamknięcie obwodu magnetycznego
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy braku przerwy
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• w normalnych warunkach termicznych

Co wpływa na udźwig w praktyce

Udźwig magnesu jest determinowany w praktyce od następujących czynników, od kluczowych do mniej ważnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig mierzono używając gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.