MPL 50x20x10 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe cechy, takie jak::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to znikome ~1%.
• Charakteryzują się ogromną odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Dzięki powłoce (nikiel, złoto, Ag) mają nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w rozmaitych formach, dopasowanych do wymagań klienta.
• Znajdują powszechne zastosowanie w przemyśle high-tech – od dysków twardych i silników, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Moc magnesu to rezultat pomiaru dla warunków idealnego styku, obejmującej:

• przy zastosowaniu zwory ze stali niskowęglowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• o przekroju przynajmniej 10 mm
• z płaszczyzną wolną od rys
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Trzeba mieć na uwadze, że udźwig roboczy może być niższe zależnie od poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina powietrzna (między magnesem a blachą), gdyż nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy brudu).
• Kierunek działania siły – maksymalny parametr osiągamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest standardowo kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Typ metalu – różne stopy reaguje tak samo. Wysoka zawartość węgla osłabiają interakcję z magnesem.
• Jakość powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Ciepło – spieki NdFeB posiadają wrażliwość na temperaturę. W wyższych temperaturach tracą moc, a w niskich zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Udźwig wyznaczano stosując wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza udźwig.