MPL 50x20x10 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne istotne cechy, w tym::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Inne źródła magnetyzmu nie powodują ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Duża swoboda w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Są niezbędne w innowacjach, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co się na to składa?

Parametr siły jest rezultatem pomiaru zrealizowanego w warunkach wzorcowych:

• z zastosowaniem płyty ze miękkiej stali, pełniącej rolę element zamykający obwód
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• bez najmniejszej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• przy pionowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Podczas codziennego użytkowania, rzeczywisty udźwig wynika z kilku kluczowych aspektów, które przedstawiamy od najważniejszych:

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a metalem), ponieważ nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) powoduje zmniejszenie udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy brudu).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość blachy – za chuda płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy jest tracona na drugą stronę.
• Typ metalu – nie każda stal przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają interakcję z magnesem.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co zwiększa nasycenie pola. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu wykonywano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą redukuje nośność.