MPL 50x20x10 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne istotne właściwości, w tym::

• Długowieczność to ich atut – nawet po dekady spadek mocy wynosi zaledwie ~1% (teoretycznie).
• Pozostają niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia mocne przyciąganie z dużą mocą.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Elastyczność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając silniki, urządzenia medyczne czy elektronikę użytkową.
• Moc w skali mikro – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez zabezpieczenia mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – od czego zależy?

Informacja o udźwigu została określona dla najkorzystniejszych warunków, zakładającej:

• przy kontakcie z blachy ze stali niskowęglowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• której wymiar poprzeczny wynosi ok. 10 mm
• z powierzchnią oczyszczoną i gładką
• bez najmniejszej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• przy osiowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w temperaturze pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

W praktyce, realna moc jest determinowana przez szeregu czynników, wymienionych od najbardziej istotnych:

• Dystans (pomiędzy magnesem a blachą), bowiem nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) skutkuje redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kierunek działania siły – największą siłę mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po blasze jest zazwyczaj wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Masywność podłoża – zbyt cienka blacha nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia jest tracona na drugą stronę.
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą przyciągać słabiej.
• Struktura powierzchni – im równiejsza blacha, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek indukcji. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.