MPL 50x20x10 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe cechy, takie jak::

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat spadek mocy wynosi tylko ~1% (wg testów).
• Pozostają niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia mocne przyciąganie z dużą mocą.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w dowolnych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem generatorów, dysków i urządzeń ratujących życie.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – od czego zależy?

Parametr siły jest rezultatem pomiaru wykonanego w warunkach wzorcowych:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, optymalnie przewodzącej pole magnetyczne
• której wymiar poprzeczny to min. 10 mm
• z płaszczyzną idealnie równą
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• w warunkach ok. 20°C

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Warto wiedzieć, iż udźwig roboczy będzie inne zależnie od poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Dystans – występowanie jakiejkolwiek warstwy (rdza, brud, szczelina) działa jak izolator, co redukuje udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr uzyskujemy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Opór przy zsuwaniu magnesu po powierzchni jest zazwyczaj kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co zwiększa nasycenie pola. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.