MPL 42x20x5 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o niezauważalny 1%.
• Wyróżniają się ogromną odpornością na rozmagnesowanie, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest refleksyjna i prezentuje się elegancko.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co przekłada się na skuteczność.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Szerokie możliwości w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po precyzyjną diagnostykę.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Wilgoć powoduje korozję w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co się na to składa?

Podany w tabeli udźwig jest wynikiem testu laboratoryjnego wykonanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• na podłożu wykonanej ze stali konstrukcyjnej, optymalnie przewodzącej strumień magnetyczny
• której wymiar poprzeczny to min. 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• przy zerowej szczelinie (brak zanieczyszczeń)
• przy osiowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze pokojowej

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

W rzeczywistych zastosowaniach, faktyczna siła trzymania wynika z szeregu czynników, uszeregowanych od najbardziej istotnych:

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a metalem), bowiem nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) skutkuje drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kąt przyłożenia siły – maksymalny parametr osiągamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po powierzchni jest z reguły kilkukrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą generować mniejszy udźwig.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia siłę. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig określano stosując blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą zmniejsza siłę trzymania.