MPL 10x7x3 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe cechy, takie jak::

• Są niezwykle trwałe – przez okres blisko 10 lat tracą maksymalnie ~1% swojej pierwotnej siły (wg danych).
• Wyróżniają się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Dzięki powłoce (nikiel, złoto, Ag) zyskują nowoczesny, metaliczny wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Moc w skali mikro – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Siła oderwania została określona dla optymalnej konfiguracji, uwzględniającej:

• przy kontakcie z blachy ze stali niskowęglowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• w warunkach bezszczelinowych (metal do metalu)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• przy temperaturze ok. 20 stopni Celsjusza

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Na realną siłę mają wpływ konkretne warunki, m.in. (od priorytetowych):

• Szczelina powietrzna (między magnesem a blachą), gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy brudu).
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes wykazuje dużo słabiej (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Typ metalu – nie każda stal przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają interakcję z magnesem.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk uzyskamy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.