MPL 10x10x3 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej siły, produkty te cechują się następującymi plusami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat utrata mocy wynosi jedynie ~1% (teoretycznie).
• Wyróżniają się niezwykłą odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia silne chwytanie z dużą mocą.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Szerokie możliwości w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w konstrukcjach.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz systemach IT.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Podany w tabeli udźwig jest rezultatem pomiaru zrealizowanego w warunkach wzorcowych:

• na podłożu wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• której grubość wynosi ok. 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• bez najmniejszej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w neutralnych warunkach termicznych

Co wpływa na udźwig w praktyce

Na skuteczność trzymania oddziałują konkretne warunki, m.in. (od priorytetowych):

• Przerwa między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. lakierem lub nierównością) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek działania siły – największą siłę mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe redukują właściwości magnetyczne i udźwig.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Warunki termiczne – spieki NdFeB posiadają wrażliwość na temperaturę. W wyższych temperaturach są słabsze, a w niskich zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.