MP 5x2.7/1.2x5 S / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne istotne właściwości, takie jak::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to znikome ~1%.
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im profesjonalny i lśniący charakter.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Szerokie możliwości w doborze kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w konstrukcjach.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i silników, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez zabezpieczenia mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Wilgoć powoduje korozję w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być barierą.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co się na to składa?

Deklarowana siła magnesu odnosi się do siły granicznej, którą zmierzono w idealnych warunkach testowych, a mianowicie:

• przy kontakcie z zwory ze stali niskowęglowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• posiadającej masywność min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o szlifowanej powierzchni styku
• w warunkach idealnego przylegania (powierzchnia do powierzchni)
• przy pionowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze ok. 20 stopni Celsjusza

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Na realną siłę wpływają konkretne warunki, takie jak (od priorytetowych):

• Dystans – występowanie jakiejkolwiek warstwy (rdza, brud, powietrze) przerywa obwód magnetyczny, co redukuje udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek działania siły – maksymalny parametr osiągamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po blasze jest standardowo wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – zbyt cienka blacha powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część strumienia jest tracona w powietrzu.
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Faktura blachy – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co poprawia nasycenie pola. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura osłabia siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.