MP 14x8/4x3 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Poza potężną siłą, te produkty oferują dodatkowe korzyści::

• Długowieczność to ich atut – po upływie dekady utrata siły magnetycznej wynosi jedynie ~1% (wg testów).
• Charakteryzują się wyjątkową odpornością na demagnetyzację, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co podnosi ich walory wizualne.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Elastyczność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, dopasowanych do wymagań klienta.
• Są niezbędne w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – od czego zależy?

Siła trzymania 1.03 kg jest rezultatem pomiaru zrealizowanego w następującej konfiguracji:

• przy kontakcie z zwory ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• której grubość wynosi ok. 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni styku
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w temperaturze pokojowej

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Na realną siłę mają wpływ konkretne warunki, m.in. (od najważniejszych):

• Szczelina między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. lakierem lub brudem) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość stali – zbyt cienka płyta nie zamyka strumienia, przez co część mocy ucieka na drugą stronę.
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Stale stopowe redukują przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co poprawia siłę. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig wyznaczano używając blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.