NC NeoCube fi 5 mm kuleczki kolorowe / N38 - neocube

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz znacznej mocy, magnesy neodymowe mają następujące zalety:

• Ich moc jest trwała, a po blisko dziesięciu latach maleje jedynie o ~1% (wg badań),
• Magnesy neodymowe są niezwykle wysoką odpornością na magnetyczny zanik przez zewnętrzne pola,
• Innymi słowy, dzięki gładkiej obróbce z niklu, element prezentuje się atrakcyjnie,
• Indukcja magnetyczna na powierzchni magnesu okazuje się bardzo wysoka,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się bardzo wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i są w stanie działać (zależnie od formy) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Mając na uwadze możliwość dokładnego dopasowywania oraz personalizacji do specjalistycznych potrzeb, magnesy neodymowe mogą być produkowane w elastycznych form i wymiarów, co umożliwia szerokie spektrum zastosowań,
• Wszechstronna obecność w przemyśle elektronicznym – są powszechnie wykorzystywane w komponentach danych, elektrycznych układach napędowych, urządzeniach medycznych, a także skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują silne pole magnetyczne w kompaktowych wymiarach, co umożliwia ich użycie w małych systemach

Czego unikać - wady magnesów neodymowych: wskazówki i zastosowania.

• Ulegają na duże uderzenia, co może prowadzić do pęknięcia. Radzimy zabezpieczanie magnesów w mocnych etui, które zabezpieczą je przed uszkodzeniami i podnoszą ich wytrzymałość,
• Pod wpływem wysokich temperatur, właściwości magnesów neodymowych mogą ulec zmianie. Szczególnie przy 80°C, ich wytrzymałość może być znacząco zredukowana (kształt oraz rozmiar mają tu duże znaczenie). Dlatego przedstawiamy specjalne magnesy [AH], które są wytrzymałe na temperatury do 230°C,
• Wysoka wilgotność to główny wróg magnesów, powodując ich rdzewienie. W przypadku ekspozycji na zewnątrz zalecamy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Sugerujemy obudowę - mechanizm magnetyczny, ze względu na trudności w tworzeniu nakrętek wewnątrz magnesu oraz bardziej skomplikowanych kształtów.
• Ryzyko dla zdrowia dla zdrowia – drobne odłamki magnesów są ryzykowne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co nabiera znaczenia w aspekcie ochrony najmłodszych. Warto też zauważyć, że niewielkie części tych produktów są w stanie zakłócić proces diagnostyczny medycznej w razie połknięcia.
• Przy masowej produkcji koszt magnesów neodymowych może stanowić barierę,

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co się na to składa?

Podany udźwig magnesu odpowiada udźwig maksymalny, ustalony w warunkach optymalnych, czyli:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• o grubości minimum 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy zerowej szczelinie
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w normalnych warunkach termicznych

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

W praktyce nośność magnesu jest uwarunkowana przez następujące aspekty, od priorytetowych do drugorzędnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.