UMGGW 88x8.5 [M6] GW / N38 - uchwyt magnetyczny gumowy gwint wewnętrzny

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe właściwości, w tym::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich utraty mocy – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest refleksyjna i prezentuje się elegancko.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie z dużą mocą.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w konstrukcjach.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem silników, dysków i sprzętu medycznego.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Kruchość to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego warto stosować obudowy lub montaż w stali.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Siła oderwania to rezultat pomiaru dla najkorzystniejszych warunków, uwzględniającej:

• z wykorzystaniem blachy ze miękkiej stali, pełniącej rolę idealny przewodnik strumienia
• posiadającej masywność minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z płaszczyzną wolną od rys
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• przy prostopadłym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Warto wiedzieć, iż trzymanie magnesu będzie inne zależnie od następujących czynników, w kolejności ważności:

• Odstęp (pomiędzy magnesem a blachą), gdyż nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) skutkuje redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Rodzaj stali – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe obniżają właściwości magnetyczne i udźwig.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co zwiększa siłę. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Temperatura – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem siły. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig określano używając wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.