KM HF - 34,5 kg - kątownik magnetyczny

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Poza ich mocną zdolnością przyciągania, magnesy neodymowe wyróżniają się też korzyściami:

• Nie tracą magnetyzmu, nawet po blisko dziesięciu lat – redukcja mocy wynosi tylko ~1% (teoretycznie),
• Wykazują dużą odporność na rozmagnesowanie wywołane zewnętrznymi zakłóceniami,
• Magnes z metaliczną powierzchnią niklową jest atrakcyjniejszy,
• Indukcja magnetyczna na powierzchni magnesu pozostaje silna,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich kształtu) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Ze względu na opcja pełnego nadania kształtu oraz personalizacji do klientowskich projektów, komponenty magnetyczne mogą być formowane w elastycznych konfiguracjach geometrycznych, co czyni je bardziej uniwersalnymi,
• Szerokie zastosowanie w branżach zaawansowanych technologicznie – pełnią rolę w modułach dyskowych, elektrycznych układach napędowych, urządzeniach medycznych, i nowoczesnych systemach.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach oferują potężne pole magnetyczne, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady magnesów neo-dymowych:

• Kruchość to jedna z ich wad. Przy intensywnym uderzeniu mogą się złamać. Zalecamy przechowywanie ich w stalowej obudowie, co nie tylko zabezpiecza je przed uderzeniami, ale także zwiększa ich trwałość,
• Ostrzegamy, że magnesy neodymowe mogą tracić swoją wytrzymałość w wysokich temperaturach. Aby temu zapobiec, zalecamy nasze specjalistyczne magnesy [AH], które działają efektywnie nawet przy 230°C,
• Magnesy narażone na wilgotne środowisko mogą rdzewieć. Dlatego w trakcie użytkowania na zewnątrz, sugerujemy stosowanie magnesów nieprzepuszczalnych dla wody wykonanych z gumy, tworzywa sztucznego lub innego materiału chroniącego przed wilgocią,
• Ze względu na ograniczenia w realizacji nakrętek i złożonych form w magnesach, zalecamy zastosowanie osłony - mechanizmu magnetycznego.
• Możliwe niebezpieczeństwo związane z mikroskopijnymi częściami magnesów stanowią zagrożenie, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co nabiera znaczenia w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, niewielkie części tych urządzeń potrafią utrudnić diagnozę medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wyższy koszt zakupu to jedna z wad w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co ma na to wpływ?

Podany udźwig magnesu oznacza udźwig maksymalny, ustalony w najlepszych okolicznościach, czyli:

• z miękką stalą, służącą za element skupiający pole magnetyczne
• o grubości minimum 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy zerowej szczelinie
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Praktyczny udźwig jest determinowany od elementów, według priorytetu:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig wyznaczano stosując blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.