KM HF - 34,5 kg - kątownik magnetyczny

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, w tym::

• Cechują się stabilnością – przez okres blisko 10 lat gubią nie więcej niż ~1% swojej mocy (pomiary wskazują na taką wartość).
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Dzięki powłoce (nikiel, złoto, Ag) zyskują estetyczny, błyszczący wygląd.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie z dużą mocą.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem generatorów, pamięci masowych i urządzeń ratujących życie.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, najlepszą opcją są magnesy w gumowej otulinie.
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co się na to składa?

Podany w tabeli udźwig jest wartością teoretyczną maksymalną wykonanego w warunkach wzorcowych:

• z wykorzystaniem podłoża ze stali o wysokiej przenikalności, która służy jako zwora magnetyczna
• posiadającej grubość minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o wypolerowanej powierzchni styku
• w warunkach braku dystansu (metal do metalu)
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Warto wiedzieć, iż siła w aplikacji może być niższe zależnie od następujących czynników, w kolejności ważności:

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a blachą), gdyż nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Wektor obciążenia – największą siłę mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest z reguły kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – zbyt cienka blacha nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy marnuje się w powietrzu.
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale nierdzewne mogą generować mniejszy udźwig.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Ciepło – spieki NdFeB posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. Gdy jest gorąco są słabsze, a w niskich zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza udźwig.