UMT 20x25 black / N38 - uchwyt magnetyczny do tablic

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej siły, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Są niezwykle trwałe – przez okres blisko 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej mocy (wg danych).
• Wyróżniają się niezwykłą odpornością na demagnetyzację, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, Au, srebro) zyskują estetyczny, metaliczny wygląd.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Można je precyzyjnie obrabiać do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Kruchość to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego warto stosować obudowy lub uchwyty.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co się na to składa?

Parametr siły jest wartością teoretyczną maksymalną przeprowadzonego w specyficznych, idealnych warunkach:

• z użyciem płyty ze stali niskowęglowej, która służy jako element zamykający obwód
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• charakteryzującej się równą strukturą
• w warunkach idealnego przylegania (powierzchnia do powierzchni)
• przy pionowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w temp. ok. 20°C

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

W rzeczywistych zastosowaniach, faktyczna siła trzymania wynika z wielu zmiennych, uszeregowanych od najbardziej istotnych:

• Przerwa między magnesem a stalą – każdy milimetr odległości (spowodowany np. lakierem lub brudem) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Materiał blachy – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Domieszki stopowe zmniejszają właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Struktura powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Temperatura – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek indukcji. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano stosując gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.