UMP 75x25 [M10x3] GW F200 GOLD Lina / N42 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe cechy, takie jak::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Wyróżniają się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Dzięki powłoce (nikiel, złoto, srebro) zyskują nowoczesny, metaliczny wygląd.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia silne chwytanie z dużą mocą.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem silników, dysków i urządzeń ratujących życie.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, jedynym słusznym wyborem są magnesy w gumowej otulinie.
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – od czego zależy?

Parametr siły jest wynikiem testu laboratoryjnego zrealizowanego w warunkach wzorcowych:

• z użyciem płyty ze miękkiej stali, która służy jako idealny przewodnik strumienia
• o przekroju nie mniejszej niż 10 mm
• o szlifowanej powierzchni styku
• bez najmniejszej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• w warunkach ok. 20°C

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Podczas codziennego użytkowania, realna moc wynika z szeregu czynników, które przedstawiamy od kluczowych:

• Przerwa między magnesem a stalą – każdy milimetr odległości (spowodowany np. okleiną lub brudem) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Stale stopowe redukują przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura osłabia siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig określano stosując gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.