UMP 75x25 [M10x3] GW F200 GOLD Lina / N42 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz ogromnej wydajności magnetycznej, elementy magnetyczne charakteryzują się następujące zalety:

• Mają stabilną moc, a przez około dziesięć lat ich siła przyciągania spada symbolicznie – ~1% (zgodnie z teorią),
• Słyną z odporności na rozmagnesowanie wywołane zewnętrznymi zakłóceniami,
• Zastosowanie estetycznej warstwy z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element nabiera wyglądu,
• Neodymowe magnesy generują maksymalną indukcję magnetyczną na swojej powierzchni, co zapewnia dużą skuteczność działania,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich kształtu) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Możliwość dokładnego modelowania jak również zoptymalizowania do nietypowych potrzeb,
• Istotne miejsce w technologiach przyszłości – mają zastosowanie w napędach komputerowych, elementach napędu, precyzyjnych narzędziach medycznych, a także zaawansowanych technicznie konstrukcjach.
• Dzięki swojej gęstości mocy, małe magnesy oferują dużą siłę działania, przy minimalnym rozmiarze,

Czego unikać - wady magnesów neodymowych oraz sposoby ich zastosowania

• Ulegają uszkodzeniom na silne uderzenia. Aby unikać pęknięć, warto ochronić magnesy w etui zabezpieczającym. Takie zabezpieczenie nie tylko osłania magnes, ale także poprawia jego odporność na uszkodzenia,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich siła maleje (zależy to głównie od ich kształtu, a także wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Jeśli planujesz używać ich na zewnątrz, należy rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które zapobiegną utlenianiu,
• Ze względu na ograniczenia w realizacji gwintów i złożonych form w magnesach, zalecamy zastosowanie obudowy - uchwytu magnetycznego.
• Ryzyko dla zdrowia związane z mikroskopijnymi częściami magnesów są ryzykowne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co nabiera znaczenia w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, drobne składniki tych urządzeń mogą utrudnić diagnozę medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Przy masowej produkcji koszt magnesów neodymowych może stanowić barierę,

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Podana siła przyciągania magnesu odpowiada maksymalną siłę, ustalona w warunkach optymalnych, czyli:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, pełniącej rolę zamknięcie obwodu magnetycznego
• o grubości minimum 10 mm
• o gładkiej powierzchni
• przy braku przerwy
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• w temperaturze pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Udźwig magnesu jest uzależniony w praktyce od następujących czynników, według ich znaczenia:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig mierzono z wykorzystaniem blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą redukuje nośność.