UMP 65x45 [M8]x2 GW / N38 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej mocy, produkty te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to znikome ~1%.
• Wyróżniają się wyjątkową odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Generują niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Możliwość uzyskania skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do nietypowych zastosowań.
• Są niezbędne w innowacjach, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co się na to składa?

Siła oderwania została określona dla warunków idealnego styku, zakładającej:

• przy użyciu zwory ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• z powierzchnią oczyszczoną i gładką
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w temp. ok. 20°C

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Na realną siłę wpływają konkretne warunki, takie jak (od najważniejszych):

• Przerwa między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. lakierem lub brudem) drastycznie redukuje siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest zazwyczaj wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Skład materiału – różne stopy przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla osłabiają efekt przyciągania.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co zwiększa siłę. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje nośność.