UI 39x9x7 [BA] - uchwyt magnetyczny do identyfikatorów

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, magnesy te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat spadek mocy wynosi tylko ~1% (teoretycznie).
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie powodują ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają dużą zdolność koercji.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Szerokie możliwości w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w konstrukcjach.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając silniki, urządzenia medyczne czy komputery.
• Potęga w małej formie – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy jest kluczowa.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – co ma na to wpływ?

Deklarowana siła magnesu dotyczy siły granicznej, którą zmierzono w idealnych warunkach testowych, czyli:

• z zastosowaniem płyty ze stali niskowęglowej, pełniącej rolę zwora magnetyczna
• której grubość sięga przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• przy zerowej szczelinie (bez powłok)
• przy pionowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Trzeba mieć na uwadze, że udźwig roboczy będzie inne zależnie od następujących czynników, w kolejności ważności:

• Szczelina – występowanie ciała obcego (farba, taśma, powietrze) przerywa obwód magnetyczny, co redukuje udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes wykazuje dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Żeliwo mogą przyciągać słabiej.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co zwiększa siłę. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Warunki termiczne – magnesy neodymowe posiadają wrażliwość na temperaturę. W wyższych temperaturach tracą moc, a na mrozie zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, jednak przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 75%. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje nośność.