UI 45x13x6 [Z323] / N38 - uchwyt magnetyczny do identyfikatorów

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne kluczowe cechy, w tym::

• Są niezwykle trwałe – przez okres ok. 10 lat tracą maksymalnie ~1% swojej mocy (pomiary wskazują na taką wartość).
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia silne chwytanie nawet małych elementów.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Można je precyzyjnie obrabiać do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w przemyśle.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz systemach IT.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Kruchość to ich mankament. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego zalecamy obudowy lub uchwyty.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, najlepszą opcją są magnesy w plastikowej osłonie.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co się na to składa?

Widoczny w opisie parametr udźwigu dotyczy wartości maksymalnej, którą uzyskano w warunkach laboratoryjnych, a mianowicie:

• przy kontakcie z zwory ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• o przekroju przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• przy całkowitym braku odstępu (brak powłok)
• przy osiowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Na skuteczność trzymania wpływają konkretne warunki, głównie (od priorytetowych):

• Szczelina powietrzna (między magnesem a metalem), ponieważ nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy brudu).
• Kierunek siły – pamiętaj, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Masywność podłoża – zbyt cienka blacha nie zamyka strumienia, przez co część strumienia ucieka w powietrzu.
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą generować mniejszy udźwig.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co zwiększa nasycenie pola. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża nośność.