UI 45x13x6 [Z323] / N38 - uchwyt magnetyczny do identyfikatorów

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz imponującej wytrzymałości, magnesy neodymowe cechują się następujące zalety:

• Zachowują magnetyczne właściwości przez niemal dziesięć lat – spadek to zaledwie ~1% (w teorii),
• Magnesy wyjątkowo dobrze opierają się przed demagnetyzacją spowodowaną polami zewnętrznymi,
• Magnes z gładką powierzchnią złotą jest atrakcyjniejszy,
• Powierzchnia magnesów neodymowych generuje maksymalne pole magnetyczne – to cecha wyróżniająca,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się bardzo wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i potrafią funkcjonować (zależnie od kształtu) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Dzięki cecha pełnego nadania kształtu oraz personalizacji do unikalnych projektów, magnesy trwałe mogą być produkowane w szerokiej gamie konfiguracjach geometrycznych, co umożliwia szerokie spektrum zastosowań,
• Ogromne znaczenie w innowacyjnych rozwiązaniach – są stosowane w komponentach danych, zespole silników, precyzyjnych narzędziach medycznych, i innych zaawansowanych urządzeniach.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują imponującą siłę przyciągania w niewielkich wymiarach, co czyni je użytecznymi w małych systemach

Wady magnesów neo-dymowych:

• Aby uniknąć pęknięć pod wpływem uderzeń, sugerujemy stosowanie specjalnych obudów stalowych. Takie rozwiązanie ochrania magnes i jednocześnie poprawia jego wytrzymałość.,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich moc maleje (zależy to głównie od ich kształtu, a także wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Kiedy narażone na wilgotność, magnesy zwykle rdzewieć. Dla zastosowań zewnętrznych zaleca się wykorzystywanie magnesów ochronnych, takich jak magnesy w gumie lub tworzywach, które zabezpieczają utlenianiu oraz korozji,
• Sugerujemy osłonę - mocowanie magnetyczny, ze względu na trudności w tworzeniu gwintów wewnątrz magnesu oraz złożonych kształtów.
• Możliwe niebezpieczeństwo dla zdrowia – drobne odłamki magnesów stanowią zagrożenie, jeśli zostaną połknięte, co staje się kluczowe w aspekcie ochrony najmłodszych. Warto też zauważyć, że drobne składniki tych produktów potrafią być problematyczne w diagnostyce medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Ze względu na cenę neodymu, ich cena jest wyższa niż przeciętnie,

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co się na to składa?

Podana siła przyciągania magnesu oznacza maksymalną siłę, wyliczona w najlepszych okolicznościach, to znaczy:

• z zastosowaniem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• o grubości minimum 10 mm
• o gładkiej powierzchni
• przy braku przerwy
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w normalnych warunkach termicznych

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Udźwig magnesu zależy w praktyce od kluczowych elementów, uporządkowanych od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania mierzy się na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.