UI 45x13x6 [Z323] / N38 - uchwyt magnetyczny do identyfikatorów

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, magnesy te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Zachowują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im profesjonalny i gładki charakter.
• Generują niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Znajdują powszechne zastosowanie w przemyśle high-tech – od dysków twardych i silników, po precyzyjną diagnostykę.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Informacja o udźwigu to rezultat pomiaru dla najkorzystniejszych warunków, obejmującej:

• na płycie wykonanej ze stali konstrukcyjnej, optymalnie przewodzącej strumień magnetyczny
• o przekroju nie mniejszej niż 10 mm
• charakteryzującej się równą strukturą
• bez żadnej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Należy pamiętać, że udźwig roboczy może być niższe pod wpływem następujących czynników, w kolejności ważności:

• Szczelina między magnesem a stalą – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. lakierem lub nierównością) zmniejsza efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Typ metalu – nie każda stal przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla osłabiają interakcję z magnesem.
• Faktura blachy – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co zwiększa nasycenie pola. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem indukcji. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, z kolei przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą redukuje udźwig.