UI 45x13x5 [M301] / N38 - uchwyt magnetyczny do identyfikatorów

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne istotne właściwości, w tym::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach eksploatacji redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Wyróżniają się ogromną odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest refleksyjna i prezentuje się elegancko.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje ogromną siłę.
• Wersje specjalistyczne funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co się na to składa?

Moc magnesu to rezultat pomiaru dla warunków idealnego styku, uwzględniającej:

• przy użyciu zwory ze stali niskowęglowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni styku
• przy bezpośrednim styku (brak powłok)
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze pokojowej

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Podczas codziennego użytkowania, realna moc jest determinowana przez wielu zmiennych, które przedstawiamy od kluczowych:

• Szczelina między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. okleiną lub nierównością) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość stali – zbyt cienka stal nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia ucieka w powietrzu.
• Typ metalu – nie każda stal przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe pogarszają efekt przyciągania.
• Gładkość – idealny styk uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu wykonywano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą zmniejsza siłę trzymania.