UI 45x13x5 [M301] / N38 - uchwyt magnetyczny do identyfikatorów

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne właściwości, w tym::

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat tracą maksymalnie ~1% swojej mocy (wg danych).
• Charakteryzują się ogromną odpornością na rozmagnesowanie, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Dzięki powłoce (nikiel, złoto, srebro) zyskują estetyczny, błyszczący wygląd.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Można je precyzyjnie obrabiać do specyficznych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – co ma na to wpływ?

Siła trzymania 1.1 kg jest wartością teoretyczną maksymalną wykonanego w następującej konfiguracji:

• przy zastosowaniu blachy ze stali niskowęglowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• o grubości przynajmniej 10 mm
• z powierzchnią wolną od rys
• bez żadnej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• w neutralnych warunkach termicznych

Wpływ czynników na nośność magnesu w praktyce

W praktyce, realna moc zależy od szeregu czynników, które przedstawiamy od najbardziej istotnych:

• Szczelina między magnesem a stalą – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. okleiną lub brudem) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – różne stopy przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe pogarszają interakcję z magnesem.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig określano z wykorzystaniem wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą zmniejsza nośność.