UI 45x13x5 [M301] / N38 - uchwyt magnetyczny do identyfikatorów

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to marginalne ~1%.
• Inne źródła magnetyzmu nie powodują ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają dużą zdolność koercji.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest refleksyjna i prezentuje się elegancko.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem silników, dysków i urządzeń ratujących życie.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, jedynym słusznym wyborem są magnesy w gumowej otulinie.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Podany w tabeli udźwig jest rezultatem pomiaru wykonanego w następującej konfiguracji:

• przy użyciu zwory ze stali niskowęglowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej grubość co najmniej 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• z płaszczyzną wolną od rys
• przy bezpośrednim styku (brak zanieczyszczeń)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w warunkach ok. 20°C

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Warto wiedzieć, iż trzymanie magnesu będzie inne zależnie od następujących czynników, w kolejności ważności:

• Szczelina między powierzchniami – każdy milimetr odległości (spowodowany np. okleiną lub nierównością) zmniejsza efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Jakość powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana blacha, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Chropowatość działają jak mikroszczeliny.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu wykonywano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, jednak przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.