UI 33x13x4 [C311] / N38 - uchwyt magnetyczny do identyfikatorów

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Poza potężną mocą, magnesy typu NdFeB gwarantują szereg innych zalet::

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat tracą maksymalnie ~1% swojej mocy (pomiary wskazują na taką wartość).
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w dowolnych formach, idealnych do wymagań klienta.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem generatorów, dysków i urządzeń ratujących życie.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Kruchość to ich mankament. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego zalecamy obudowy lub uchwyty.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – od czego zależy?

Podany w tabeli udźwig jest wartością teoretyczną maksymalną przeprowadzonego w specyficznych, idealnych warunkach:

• przy zastosowaniu blachy ze stali niskowęglowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• której grubość wynosi ok. 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni styku
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• w warunkach ok. 20°C

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Należy pamiętać, że siła w aplikacji będzie inne pod wpływem następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. lakierem lub brudem) drastycznie redukuje efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, siła trzymania spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Rodzaj stali – stal miękka przyciąga najlepiej. Stale stopowe redukują właściwości magnetyczne i udźwig.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co zwiększa siłę. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.