UI 33x13x4 [C311] / N38 - uchwyt magnetyczny do identyfikatorów

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Poza ich wyjątkową zdolnością przyciągania, magnesy trwałe wyróżniają się też korzyściami:

• Praktycznie nie tracą mocy, ponieważ nawet po 10 latach strata wydajności wynosi tylko ~1% (na podstawie obliczeń),
• Odznaczają się znakomitą odpornością na osłabienie właściwości magnetycznych w wyniku zewnętrznych źródeł magnetyzmu,
• Innymi słowy, dzięki estetycznej warstwie z złota, element staje się atrakcyjny wizualnie,
• Dzięki swoim właściwościom, magnesy posiadają wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich kształtu) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Możliwość precyzyjnie dopasowanego tworzenia i uregulowania do precyzyjnych warunków,
• Istotne miejsce w technologiach przyszłości – są stosowane w pamięciach magnetycznych, silnikach elektrycznych, aparaturze medycznej, a także skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują silne pole magnetyczne w małych wymiarach, co pozwala na ich zastosowanie w kompaktowych konstrukcjach

Czego unikać - wady magnesów neodymowych: propozycje zastosowań

• Są podatne na silne uderzenia, co sprawia, że łamią się. Aby zapobiec uszkodzeniom, rekomendujemy przechowywanie ich w obudowie stalowej. Stalowa obudowa chroni magnes przed wstrząsami i zwiększa jego trwałość,
• Wysoka temperatura może wpłynąć na wytrzymałość magnesów neodymowych. W wielu przypadkach, przekroczenie 80°C prowadzi do ich trwałego osłabienia (to zależy od ich kształtu jak również wielkości). Dla tych, którzy szukają trwałego rozwiązania, proponujemy magnesy [AH], które zachowują siłę nawet w 230°C,
• Wysoka wilgotność to główny wróg magnesów, powodując ich rdzewienie. W przypadku ekspozycji na zewnątrz należy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Zalecamy pokrywę - mocowanie magnetyczny, ze względu na trudności w produkcji nakrętek wewnątrz magnesu oraz złożonych kształtów.
• Ryzyko dla zdrowia wynikające z małych fragmentów magnesów mogą być niebezpieczne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co jest szczególnie ważne w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Ponadto, małe elementy tych magnesów mogą utrudnić diagnozę medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Ze względu na cenę neodymu, ich cena jest relatywnie wysoka,

Maksymalny udźwig magnesu – od czego zależy?

Podana nośność magnesu stanowi najwyższą nośność, określona w warunkach optymalnych, to znaczy:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, działającej jako zamknięcie obwodu magnetycznego
• o grubości minimum 10 mm
• z polerowaną stroną
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• w temperaturze pokojowej

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Praktyczny udźwig jest determinowany od czynników, według priorytetu:

• Szczelina między magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano używając blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.