UI 33x13x4 [C311] / N38 - uchwyt magnetyczny do identyfikatorów

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej mocy, produkty te cechują się następującymi plusami:

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na pola rozmagnesowujące.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Są niezbędne w technologiach przyszłości, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, jedynym słusznym wyborem są magnesy w plastikowej osłonie.
• Ze względu na twardość, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – od czego zależy?

Siła trzymania 1.8 kg jest rezultatem pomiaru zrealizowanego w warunkach wzorcowych:

• z użyciem podłoża ze miękkiej stali, która służy jako element zamykający obwód
• o przekroju nie mniejszej niż 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• w warunkach bezszczelinowych (metal do metalu)
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w neutralnych warunkach termicznych

Wpływ czynników na nośność magnesu w praktyce

Warto wiedzieć, iż trzymanie magnesu może być niższe zależnie od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Odstęp (między magnesem a blachą), bowiem nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) skutkuje drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po blasze jest standardowo wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Strumień magnetyczny przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Materiał blachy – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Większa zawartość węgla zmniejszają właściwości magnetyczne i udźwig.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co poprawia siłę. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura osłabia siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig określano używając gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.