UI 33x13x4 [C311] / N38 - uchwyt magnetyczny do identyfikatorów

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, w tym::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, złoto, Ag) zyskują estetyczny, metaliczny wygląd.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Wszechstronność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, idealnych do wymagań klienta.
• Znajdują powszechne zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i silników, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Moc magnesu została wyznaczona dla warunków idealnego styku, obejmującej:

• na podłożu wykonanej ze stali konstrukcyjnej, efektywnie zamykającej pole magnetyczne
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• w warunkach idealnego przylegania (powierzchnia do powierzchni)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Na skuteczność trzymania mają wpływ konkretne warunki, m.in. (od najważniejszych):

• Dystans (pomiędzy magnesem a blachą), bowiem nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) powoduje zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy brudu).
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą generować mniejszy udźwig.
• Gładkość – idealny styk uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu wykonywano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, jednak przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą obniża nośność.