SMZR 25x100 / N52 - separator magnetyczny z rączką

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne kluczowe cechy, w tym::

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na pola rozmagnesowujące.
• Dzięki powłoce (nikiel, złoto, Ag) zyskują estetyczny, błyszczący wygląd.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na ogromną siłę.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po zaawansowaną diagnostykę.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Kruchość to ich mankament. Mogą pęknąć przy zderzeniu, dlatego zalecamy osłony lub uchwyty.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Wybierz wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się gwintowania magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji odnosi się do siły granicznej, którą uzyskano w warunkach laboratoryjnych, co oznacza test:

• przy zastosowaniu zwory ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm aby uniknąć nasycenia
• charakteryzującej się gładkością
• przy całkowitym braku odstępu (brak powłok)
• przy pionowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w warunkach ok. 20°C

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Trzeba mieć na uwadze, że udźwig roboczy będzie inne w zależności od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Przerwa między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. okleiną lub brudem) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą generować mniejszy udźwig.
• Gładkość podłoża – im równiejsza blacha, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, jednak przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą redukuje nośność.