SM 32x450 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Poza ogromną wydajnością magnetyczną, te produkty posiadają dodatkowe korzyści::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to marginalne ~1%.
• Są niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co podnosi ich walory wizualne.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje ogromną siłę.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Można je precyzyjnie obrabiać do specyficznych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Delikatność mechaniczna to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego zalecamy obudowy lub montaż w stali.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Widoczny w opisie parametr udźwigu odnosi się do wartości maksymalnej, którą zmierzono w warunkach laboratoryjnych, czyli:

• na płycie wykonanej ze stali konstrukcyjnej, efektywnie zamykającej pole magnetyczne
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• z płaszczyzną wolną od rys
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• w temp. ok. 20°C

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Warto wiedzieć, iż udźwig roboczy może być niższe zależnie od poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Odstęp (między magnesem a blachą), ponieważ nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kierunek siły – pamiętaj, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, siła trzymania spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Strumień magnetyczny przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Materiał blachy – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe zmniejszają przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co zwiększa nasycenie pola. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano używając gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje nośność.