SM 19x225 [2xM6] / N50 - separator magnetyczny

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Poza ponadprzeciętną energią, nasze magnesy wnoszą wiele innych atutów::

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat gubią nie więcej niż ~1% swojej mocy (wg danych).
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie powodują ich utraty mocy – posiadają dużą zdolność odporności magnetycznej.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest refleksyjna i wygląda estetycznie.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz systemach IT.
• Potęga w małej formie – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez zabezpieczenia mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co ma na to wpływ?

Siła oderwania to rezultat pomiaru dla optymalnej konfiguracji, obejmującej:

• przy kontakcie z zwory ze stali niskowęglowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• z płaszczyzną idealnie równą
• bez najmniejszej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• w temp. ok. 20°C

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Warto wiedzieć, iż trzymanie magnesu będzie inne pod wpływem poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Przerwa między powierzchniami – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. okleiną lub nierównością) drastycznie redukuje siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – należy wiedzieć, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Typ metalu – różne stopy reaguje tak samo. Dodatki stopowe osłabiają interakcję z magnesem.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co poprawia siłę. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig wyznaczano używając gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.