BM 510x180x70 [4x M8] - belka magnetyczna

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, produkty te cechują się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat spadek siły magnetycznej wynosi tylko ~1% (teoretycznie).
• Są niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje ogromną siłę.
• Wersje specjalistyczne funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Elastyczność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i silników, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, jedynym słusznym wyborem są magnesy w plastikowej osłonie.
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co się na to składa?

Moc magnesu to rezultat pomiaru dla najkorzystniejszych warunków, zakładającej:

• z użyciem podłoża ze stali niskowęglowej, która służy jako zwora magnetyczna
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• bez najmniejszej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• przy pionowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w temp. ok. 20°C

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Podczas codziennego użytkowania, faktyczna siła trzymania wynika z kilku kluczowych aspektów, uszeregowanych od najważniejszych:

• Dystans (między magnesem a metalem), gdyż nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) powoduje zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy brudu).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Typ metalu – różne stopy przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe osłabiają efekt przyciągania.
• Gładkość – idealny styk jest możliwy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura zmniejsza siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Siłę trzymania testowano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.