BM 510x180x70 [4x M8] - belka magnetyczna

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej mocy, magnesy te wyróżniają się następującymi plusami:

• Są niezwykle trwałe – przez okres ok. 10 lat tracą maksymalnie ~1% swojej pierwotnej siły (pomiary wskazują na taką wartość).
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują wysoką odporność na pola rozmagnesowujące.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im profesjonalny i gładki charakter.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Można je precyzyjnie obrabiać do specyficznych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co ma na to wpływ?

Siła trzymania 0 kg jest wartością teoretyczną maksymalną przeprowadzonego w następującej konfiguracji:

• przy użyciu zwory ze stali niskowęglowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej masywność min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• charakteryzującej się gładkością
• przy całkowitym braku odstępu (brak zanieczyszczeń)
• przy pionowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w warunkach ok. 20°C

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

W rzeczywistych zastosowaniach, rzeczywisty udźwig wynika z kilku kluczowych aspektów, wymienionych od kluczowych:

• Dystans (pomiędzy magnesem a metalem), gdyż nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) powoduje drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po blasze jest z reguły kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Materiał blachy – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Większa zawartość węgla zmniejszają właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Struktura powierzchni – im równiejsza blacha, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig określano z wykorzystaniem blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.