RM R5 - 4000 Gs / N52 - rozdzielacz magnetyczny

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej siły, magnesy te wyróżniają się następującymi plusami:

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im profesjonalny i gładki charakter.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Mogą pęknąć przy zderzeniu, dlatego warto stosować obudowy lub uchwyty.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Informacja o udźwigu została wyznaczona dla najkorzystniejszych warunków, zakładającej:

• na podłożu wykonanej ze stali konstrukcyjnej, optymalnie przewodzącej strumień magnetyczny
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• bez żadnej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Na skuteczność trzymania mają wpływ parametry środowiska pracy, głównie (od priorytetowych):

• Szczelina między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. lakierem lub brudem) drastycznie redukuje siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt odrywania – pamiętaj, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość blachy – za chuda blacha nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy jest tracona w powietrzu.
• Skład materiału – nie każda stal reaguje tak samo. Wysoka zawartość węgla pogarszają interakcję z magnesem.
• Jakość powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana blacha, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej siły, magnesy te wyróżniają się następującymi plusami:

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im profesjonalny i gładki charakter.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Mogą pęknąć przy zderzeniu, dlatego warto stosować obudowy lub uchwyty.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Informacja o udźwigu została wyznaczona dla najkorzystniejszych warunków, zakładającej:

• na podłożu wykonanej ze stali konstrukcyjnej, optymalnie przewodzącej strumień magnetyczny
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• bez żadnej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Na skuteczność trzymania mają wpływ parametry środowiska pracy, głównie (od priorytetowych):

• Szczelina między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. lakierem lub brudem) drastycznie redukuje siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt odrywania – pamiętaj, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość blachy – za chuda blacha nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy jest tracona w powietrzu.
• Skład materiału – nie każda stal reaguje tak samo. Wysoka zawartość węgla pogarszają interakcję z magnesem.
• Jakość powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana blacha, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.