MW 6x3 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz ogromnej wydajności magnetycznej, neodymowe magnesy cechują się następujące zalety:

• Nie tracą siły, nawet w ciągu blisko 10 lat – spadek udźwigu wynosi tylko ~1% (na podstawie pomiarów),
• Są odporne na rozmagnesowanie wywołane wpływem pola zewnętrznego,
• Magnes z metaliczną powierzchnią złotą wygląda lepiej,
• Dzięki strukturze magnetycznej, magnesy posiadają wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się bardzo wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i są w stanie działać (zależnie od kształtu) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Mając na uwadze możliwość dokładnego formowania oraz adaptacji do niestandardowych rozwiązań, magnesy typu NdFeB mogą być formowane w wielu struktur i formatów, co amplifikuje zakres użycia,
• Wszechstronna obecność w nowoczesnych dziedzinach przemysłu – są stosowane w napędach komputerowych, napędach bezszczotkowych, systemach diagnostycznych, jak również innych zaawansowanych urządzeniach.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach zapewniają skuteczne działanie, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Charakterystyka wad magnesów neodymowych i propozycje ich zastosowania:

• Aby uniknąć pęknięć pod wpływem uderzeń, polecamy stosowanie specjalnych uchwytów stalowych. Takie rozwiązanie ochrania magnes i jednocześnie zwiększa jego wytrzymałość.,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich moc maleje (zależy to głównie od ich kształtu oraz wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Wilgoć to największy wróg magnesów, powodując ich rdzewienie. W przypadku użycia na zewnątrz należy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Ze względu na ograniczenia w produkcji nakrętek i skomplikowanych kształtów w magnesach, zalecamy zastosowanie osłony - uchwytu magnetycznego.
• Ryzyko dla zdrowia wynikające z małych fragmentów magnesów stanowią zagrożenie, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co nabiera znaczenia w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, niewielkie części tych magnesów potrafią być problematyczne w diagnostyce medycznej w razie połknięcia.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe kosztują więcej niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co może ograniczać zastosowanie przy dużych ilościach

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Podany udźwig magnesu oznacza udźwig maksymalny, określony w warunkach optymalnych, to znaczy:

• z zastosowaniem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o gładkiej powierzchni
• przy braku przerwy
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• w temperaturze pokojowej

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Praktyczny udźwig jest zależny od elementów, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano używając wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.