MW 6x3 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej mocy, produkty te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Charakteryzują się wyjątkową odpornością na demagnetyzację, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na skuteczność.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz systemach IT.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Kruchość to ich mankament. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego warto stosować osłony lub uchwyty.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, jedynym słusznym wyborem są magnesy w gumowej otulinie.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co się na to składa?

Podany w tabeli udźwig jest wynikiem testu laboratoryjnego zrealizowanego w warunkach wzorcowych:

• na płycie wykonanej ze stali konstrukcyjnej, efektywnie zamykającej pole magnetyczne
• której wymiar poprzeczny wynosi ok. 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• przy pionowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w neutralnych warunkach termicznych

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Podczas codziennego użytkowania, realna moc jest determinowana przez kilku kluczowych aspektów, uszeregowanych od najbardziej istotnych:

• Odstęp (między magnesem a metalem), gdyż nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) powoduje drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy brudu).
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Typ metalu – nie każda stal reaguje tak samo. Dodatki stopowe pogarszają interakcję z magnesem.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt jest możliwy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania sprawdzano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje nośność.