MW 10x30 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz niezwykłą energią, magnesy neodymowe oferują wiele innych atutów::

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat utrata mocy wynosi jedynie ~1% (teoretycznie).
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na zewnętrzne czynniki.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im czysty i gładki charakter.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Odpowiedni skład sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Szerokie możliwości w doborze kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w konstrukcjach.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz systemach IT.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co się na to składa?

Parametr siły jest wartością teoretyczną maksymalną przeprowadzonego w następującej konfiguracji:

• przy użyciu zwory ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej masywność minimum 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• charakteryzującej się gładkością
• w warunkach braku dystansu (metal do metalu)
• przy pionowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w temperaturze pokojowej

Co wpływa na udźwig w praktyce

W rzeczywistych zastosowaniach, rzeczywisty udźwig zależy od wielu zmiennych, wymienionych od kluczowych:

• Dystans (między magnesem a metalem), ponieważ nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) skutkuje drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy zanieczyszczeń).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje dużo słabiej (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale nierdzewne mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Czynnik termiczny – gorące środowisko zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Siłę trzymania testowano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, jednak przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.