MW 5x10 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ogromną wydajnością magnetyczną, magnesy neodymowe gwarantują wiele innych atutów::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im elegancki i gładki charakter.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Można je precyzyjnie obrabiać do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz systemach IT.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, jedynym słusznym wyborem są magnesy w gumowej otulinie.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – od czego zależy?

Siła oderwania to rezultat pomiaru dla warunków idealnego styku, obejmującej:

• na płycie wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• której grubość to min. 10 mm
• z powierzchnią wolną od rys
• przy całkowitym braku odstępu (brak farby)
• przy pionowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

W praktyce, rzeczywisty udźwig wynika z kilku kluczowych aspektów, które przedstawiamy od kluczowych:

• Szczelina powietrzna (między magnesem a metalem), ponieważ nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy brudu).
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest standardowo wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą przyciągać słabiej.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co poprawia siłę. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem indukcji. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig mierzono używając gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą obniża nośność.