MW 10x3 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej siły, produkty te wyróżniają się następującymi plusami:

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to znikome ~1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Łączą moc z estetyką – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest refleksyjna i wygląda estetycznie.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, idealnych do wymagań klienta.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem generatorów, dysków i urządzeń ratujących życie.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co ma na to wpływ?

Siła oderwania to rezultat pomiaru dla warunków idealnego styku, uwzględniającej:

• na płycie wykonanej ze stali konstrukcyjnej, efektywnie zamykającej strumień magnetyczny
• posiadającej masywność minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• charakteryzującej się równą strukturą
• w warunkach braku dystansu (powierzchnia do powierzchni)
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• w warunkach ok. 20°C

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Warto wiedzieć, iż siła w aplikacji może być niższe w zależności od poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Dystans (pomiędzy magnesem a metalem), gdyż nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) skutkuje zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kierunek siły – pamiętaj, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Typ metalu – nie każda stal reaguje tak samo. Wysoka zawartość węgla osłabiają interakcję z magnesem.
• Gładkość podłoża – im gładsza i bardziej polerowana blacha, tym lepsze przyleganie i silniejsze trzymanie. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko zmniejsza siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig wyznaczano używając wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, jednak przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.