MW 10x3 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz ponadprzeciętną energią, magnesy neodymowe gwarantują szereg innych zalet::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia mocne przyciąganie z dużą mocą.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Szerokie możliwości w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w konstrukcjach.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz systemach IT.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – od czego zależy?

Deklarowana siła magnesu reprezentuje wartości maksymalnej, którą zmierzono w warunkach laboratoryjnych, czyli:

• z użyciem blachy ze miękkiej stali, która służy jako element zamykający obwód
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni styku
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• przy temperaturze pokojowej

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Należy pamiętać, że udźwig roboczy będzie inne pod wpływem następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina powietrzna (między magnesem a blachą), gdyż nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) skutkuje drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy brudu).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość stali – zbyt cienka płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia ucieka na drugą stronę.
• Skład chemiczny podłoża – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Stale stopowe zmniejszają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Czynnik termiczny – gorące środowisko osłabia siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Siłę trzymania mierzy się na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.