MW 3x1 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz niezwykłą mocą, te produkty gwarantują wiele innych atutów::

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Dzięki powłoce (nikiel, złoto, srebro) zyskują estetyczny, błyszczący wygląd.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia silne chwytanie nawet małych elementów.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem generatorów, pamięci masowych i urządzeń ratujących życie.
• Moc w skali mikro – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego warto stosować obudowy lub uchwyty.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – od czego zależy?

Widoczny w opisie parametr udźwigu reprezentuje wartości maksymalnej, którą uzyskano w idealnych warunkach testowych, czyli:

• z użyciem płyty ze stali o wysokiej przenikalności, która służy jako element zamykający obwód
• posiadającej masywność min. 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• o idealnie gładkiej powierzchni styku
• w warunkach braku dystansu (powierzchnia do powierzchni)
• przy pionowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Co wpływa na udźwig w praktyce

Trzeba mieć na uwadze, że udźwig roboczy może być niższe w zależności od poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Dystans (między magnesem a metalem), gdyż nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kierunek działania siły – maksymalny parametr mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po blasze jest z reguły wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Typ metalu – nie każda stal reaguje tak samo. Dodatki stopowe osłabiają efekt przyciągania.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek indukcji. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.