MW 38x3.5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Poza ich bardzo wysoką skutecznością magnetyczną, komponenty magnetyczne zawierają również korzyściami:

• Mają stabilną moc, a przez około dziesięć lat ich siła przyciągania spada symbolicznie – ~1% (w testach),
• Magnesy neodymowe okazują się znakomitą odpornością na demagnetyzację przez źródła pola magnetycznego,
• Dzięki lśniącemu wykończeniu, powierzchnia z niklu, o wykończeniu złotym, lub o srebrnej barwie nadaje reprezentacyjny wygląd,
• Cechują się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co poprawia właściwości przyciągania,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich formy) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Dzięki dowolności w kształtowaniu oraz umiejętności personalizacji do nietypowych wymagań,
• Wszechstronna obecność w nowoczesnych dziedzinach przemysłu – wykorzystywane są w dyskach twardych, modułach napędowych, precyzyjnych narzędziach medycznych, oraz skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach zapewniają skuteczne działanie, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady magnesów neodymowych:

• Przy silnych uderzeniach mogą pękać, dlatego radzimy umieszczanie ich w mocnych obudowach. Obudowa z metalu zapewnia dodatkową ochronę przed uszkodzeniami i podnosi wytrzymałość magnesu.,
• Gdy są narażone na wysoką temperaturę, magnesy neodymowe doświadczają spadku wytrzymałości. Często, gdy temperatura przekroczy 80°C, ich moc maleje (zależy to od wielkości, a także kształtu magnesu). Dla tych, którzy potrzebują magnesów do pracy w ekstremalnych warunkach, oferujemy wersje [AH] wytrzymujące do 230°C,
• Wilgoć to największy wróg magnesów, powodując ich utlenianie. W przypadku ekspozycji na zewnątrz zalecamy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Ze względu na ograniczenia w produkcji nakrętek i złożonych kształtów w magnesach, proponujemy zastosowanie pokrywy - mechanizmu magnetycznego.
• Możliwe niebezpieczeństwo związane z mikroskopijnymi częściami magnesów są ryzykowne, jeśli zostaną połknięte, co jest szczególnie ważne w aspekcie ochrony najmłodszych. Warto też zauważyć, że niewielkie części tych urządzeń są w stanie zakłócić proces diagnostyczny medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Ze względu na złożony proces produkcji, ich cena przekracza standardowe wartości,

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Podana siła przyciągania magnesu stanowi maksymalną siłę, wyliczona w idealnych warunkach, to znaczy:

• z miękką stalą, służącą za element skupiający pole magnetyczne
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o gładkiej powierzchni
• przy braku przerwy
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• w normalnych warunkach termicznych

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Udźwig magnesu jest determinowany w praktyce od następujących czynników, uporządkowanych od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.