MW 16x9 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe cechy, takie jak::

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Charakteryzują się ogromną odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im elegancki i gładki charakter.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Duża swoboda w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po precyzyjną diagnostykę.
• Potęga w małej formie – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, jedynym słusznym wyborem są magnesy w plastikowej osłonie.
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Wyższa cena w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Maksymalna moc trzymania magnesu – od czego zależy?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji odnosi się do wartości maksymalnej, zarejestrowanej w warunkach laboratoryjnych, co oznacza test:

• z użyciem płyty ze stali o wysokiej przenikalności, pełniącej rolę idealny przewodnik strumienia
• o grubości wynoszącej minimum 10 mm
• z płaszczyzną wolną od rys
• w warunkach braku dystansu (metal do metalu)
• przy osiowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w temperaturze pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Należy pamiętać, że trzymanie magnesu może być niższe pod wpływem poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Przerwa między magnesem a stalą – każdy milimetr odległości (spowodowany np. okleiną lub brudem) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po powierzchni jest standardowo wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą przyciągać słabiej.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig mierzono z wykorzystaniem wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.