MW 16x9 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe cechy, takie jak::

• Długowieczność to ich atut – po upływie dekady utrata siły magnetycznej wynosi tylko ~1% (teoretycznie).
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co przekłada się na skuteczność.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz systemach IT.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Maksymalny udźwig magnesu – co ma na to wpływ?

Moc magnesu została wyznaczona dla optymalnej konfiguracji, obejmującej:

• przy zastosowaniu blachy ze stali niskowęglowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• o przekroju przynajmniej 10 mm
• z powierzchnią idealnie równą
• przy bezpośrednim styku (brak farby)
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• w warunkach ok. 20°C

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Na efektywny udźwig wpływają konkretne warunki, m.in. (od priorytetowych):

• Szczelina między magnesem a stalą – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. lakierem lub nierównością) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Typ metalu – różne stopy przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają interakcję z magnesem.
• Jakość powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana blacha, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Warunki termiczne – spieki NdFeB posiadają wrażliwość na temperaturę. W wyższych temperaturach tracą moc, a na mrozie mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Udźwig wyznaczano używając blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.